به نقل از «تسنیم»

شهید شهریاری به روایت قلم|خاطرات شنیدنی از آشپزی در خانه، برخورد با فامیل بدحجاب و استادی که پیگیر امور شخصی دانشجویانش بود!

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۱۸۴۴۷

دخترم را که باردار بودم، کار هم می‌کردم. فشار کار زیاد بود. وقتی می‌آمدم خانه، می‌دیدم مجید به تجربه سال‌های دانشجویی، کته درست کرده و غذای مختصری آماده کرده است! - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب «استاد» از جمله آثاری است که پس از شهادت دانشمند ارزشمند هسته‌ای کشورمان، شهید مجید شهریاری به رشته تحریر درآمد و از سوی انتشارات شهید کاظمی به چاپ رسید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نویسنده این کتاب "فاطمه شایان‌پویا" یکی از دانشجویان شهید شهریاری است که در دانشگاه شهید بهشتی درس خوانده است. او خاطراتی از شهید شهریاری را از زبان همسر، دختر، دانشجویان، دوست و همکار قدیمی، استاد و ... گردآوری کرده که در قالب یک کتاب در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

در زیر چند خاطره نقل شده درباره شهید شهریاری از زبان افراد مختلف را می‌خوانیم:

بهجت قاسمی، همسر دکتر شهریاری در خاطره‌ای از روزهای آشنایی و ازدواجش با این دانشمند هسته‌ای سخن می‌گوید:

"آشنایی‌ام با مجید وقتی بود که من شده بودم شاگرد او. اوایل ازدواج مان شغل درست و حسابی نداشت. خانواده‌اش هم یک خانواده فرهنگی و خیلی ساده بودند.

من هم شرایط مشابه داشتم، حتی تمام جهیزیه‌ام را با حقوق خودم خریدم. چند تکه اسباب و اثاثیه در حد واجبات. چون خانه اولمان خانه دانشجویی بود و جای زیادی نداشتیم. جشن عروسی‌مان را هم در سالن دانشگاه گرفتیم. این ابتکار و خواسته هر دو تایمان بود.

دو تا بچه داشتیم و تازه رفتیم ماه عسل شمال... برای هیچ کدام‌مان مهم نبود فردای عروسی با ماشین آخرین سیستمی که نداشت ما را نبرد دور دنیا بچرخاند!

وقت فکر کردن به این چیزها را نداشتیم، بس که سرمان در کتاب و درس بود. توی یک زندگی آرام و شیرین غوطه‌ور بودیم. دخترم را که باردار بودم، کار هم می‌کردم. فشار کار هم زیاد بود. وقتی می‌آمدم خانه، می‌دیدم مجید به تجربه سال‌های دانشجویی، کته درست کرده و غذای مختصری آماده کرده است. محسن را هم خودش ضبط و ربط می‌کرد؛ خیلی مراقب من بود و خیلی رئوف و مهربان بود..."

مستند «مرا ببین» آماده نمایش شد/ دیده شدن به قیمت "شاخ شدن در اینستاگرام"!آخر هفته با شبکه مستند|تماشای افرادی که با دست خالی "کارآفرین" شدند!/ عوامل "درخت گردو" در تلویزیون

یکی از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی که زیرنظر دکتر مجید شهریاری فعالیت کرده است، در خاطره‌ای می‌گوید:

"اواخر تابستان 1387 بود که برای اولین بار قدم به دانشگاه شهید بهشتی گذاشتم. در مقطع کارشناسی برق خوانده بودم و آشنایی چندانی با این رشته جدید نداشتم، چند روزی از شروع کلاس‌ها می‌گذشت. دانشکده هنوز کامل نشده بود. سایت به تدریج تجهیز می‌شد و کتابخانه در واقع سالنی بود با چند میز و قفسه‌های خالی که کم‌کم پر می‌شدند. کمتر کسی به آنجا پا می‌گذاشت. آن روز صبح به همراه یکی از بچه‌ها نشسته بودیم در آن سالن خالی و از خودمان می‌گفتیم، دانشکده، احساس و تردیدهایمان در این رشته جدید و ...

در همان حال‌و‌هوا بودیم که ناگهان در آن تاریک و روشن اول صبح، دکتر را دیدیم که پیش از رفتن به کلاس اولش سَرَکی به داخل کتابخانه کشید.  ما را که دید تعجب کرد؛ ایستاد و سلام و علیک کرد. با اینکه کلاس سروقت برایش برایش بسیار مهم بود، اما اوج تردید را در نگاه‌مان حس کرد. همان‌طور ایستاده شروع کرد به صحبت کردن؛ از رشته‌مان گفت و گستره و آینده کاری‌اش و...

با امیدواری می‌گفت: «هنوز اول راهیم؛ خیلی کار داریم.» اواسط همان ترم خبردار شدیم در تکمیل ظرفیت دانشگاه مالک‌ اشتر هم قبول شده‌ایم و می‌توانیم برای ثبت‌نام ترم بعد ارشد برق اقدام کنیم. دوتایی خیلی با هم حرف می‌زدیم. آینده رشته برق برایمان خیلی واضح‌تر بود، اما در طول آن ترم و بعدها در طول زمان 2 چیز برایمان مشخص شد. یکی بحث علم بود و دیگری اخلاق. دکتر در هر 2 این‌ها نمونه بود. شاید آن روزها باور نمی‌کردیم ما دانشجویان مردد و سرگردان این روزها مشغول آماده شدن برای دفاع از تز دکترای‌مان باشیم.

یکی دیگر از دانشجویان شهید شهریاری در خاطره‌ای درباره اهتمام این دانشمند هسته‌ای نسبت به پیگیری امور دانشجویانش می‌گوید:

دکتر با وجود مشغله درسی، کاری و خانوادگی فراوان برای دانشجوها به شدت وقت می‌گذاشت. این وقت فقط برای مسائل درسی نبود. در مسائل شخصی دانشجوها هم مثل یک مشاور دلسوز وقت می‌گذاشت. تقریباً کسی نبود از این مشاوره‌ها ناراضی باشد. همان سال ها بود که از طریق یکی از اساتید در جریان خواستگاری آقایی از هم کلاسی هایم در دانشکده قرار گرفتم. راستش خیلی جا خورده بودم و مسئله را با خانوده ام مطرح کردم. معتقد بودند که قبل از هر اقدام رسمی، باید در مورد او و خانواده‌اش تحقیق کرد. بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم، موضوع را با دکتر مطرح کردم. چون اطلاع داشتم که شناخت خوبی از او دارد. دعوتم کرد به دفترش، با خجالت وارد شدم. انگار که متوجه معذب بودن من شده بود. بدون معطلی رفت سر اصل مطلب. حدود 2 ساعت صحبت می‌کردیم و در طول این 2 ساعت از ارائه هیچگونه اطلاعات مرتبطی کوتاهی نکرد.

برایم خیلی جالب بود؛ دکتر با وجود اینکه حس خوبی به این ماجرا داشت از بیان برخی مطالب فاکتور نگرفت؛ اتفاقاً کاملاً صادق و بی‌طرف مسائل مهمی را درباره خانواده و زندگی او برایم گفت که شاید اصلاً به آن‌ها فکر هم نمی‌کردم. اما بعدها فهمیدم چقدر دانستن آن مطالب در زندگی‌ام نقش داشته و مفید بوده است.

بعد از ذکر شرایط و تفاوت‌ها از خاطرات ازدواج و شروع زندگی مشترک خودش گفت. از چندین سال زندگی ساده و بی‌آلایش در خوابگاه دانشجویی متأهلی؛ خاطرات عجیب و غریبی که شاید این روزها خیلی سخت به نظر می‌آمد، اما آنقدر با شیرینی و شعف،  تعریف‌شان می‌کرد که من را عمیق به فکر فرو می‌برد. بعد از چند ماه ازدواج کردیم به دلیل شرایط موجود آن زمان ما هم زندگی مشترک‌مان را خیلی ساده و در خوابگاه دانشجویی شروع کردیم. 3 سال آنجا بودیم و به جرأت می‌توانم بگویم آن 3 سال شیرین‌ترین سال‌های زندگی من بود. من دختری که کل مساحت سوئیت خوابگاه متأهلی به اندازه یک اتاق  خوابم در دوران مجردی بود امروز افتخار می‌کنم که سادگی را با شناخت انتخاب کردم.

دختر شهید مجید شهریاری درباره برخورد پدرش با او تعریف می‌کند:

ما توی فامیل بدحجاب داریم اما بابا هیچ وقت مستقیم تذکر نداد، ولی آنها خودشان به احترام بابا که مذهبی بود رعایت می‌کردند.

برای من مسئله کمی فرق می‌کرد، بابا به من هم مستقیم تذکر نمی‌داد ولی وقتی بین فامیل و آشنا می‌رفتیم و حجاب، رفتار و ... آنها را می‌دیدم که زیاد رعایت نمی‌کردند و اینکه بابا مرا و حجابم را در مقایسه با آنها خیلی بیشتر دوست داشت، من تشویق می‌شدم.

گاهی بعضی عروسی‌ها را که در آنها گناه بود، نمی‌رفتیم، بعداً به خانه‌شان می‌رفتیم و تبریک می‌گفتیم.

با کسی از فامیل نزدیک که مذهبی یا هم عقیده نبود بحثی را می‌کرد که مورد علاقه هر دو باشد؛ مثلاً یکی از فامیل‌‌ها مذهبی نبود ولی حافظ را دوست داشت، یادم هست کل مدتی که خانه‌شان بودیم از حافظ حرف می‌زد و بابا هم تعابیر عرفانی از شعر حافظ را می‌خواند.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کلیدواژه های بیانات مقام معظم رهبری کتاب کلیدواژه های بیانات مقام معظم رهبری کتاب شهید شهریاری سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۱۸۴۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت خسروپناه از سجایای اخلاقی محمدرضا سنگری

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور در آیین نکوداشت دکتر محمدرضا سنگری گفت: تکریم از دکتر سنگری، تکریم علم و ادب است. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از دزفول، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه پنج‌شنبه شب در آیین نکوداشت ادیب دزفول دکترمحمدرضا سنگری، با تبریک هفته معلم و گرامیداشت معلمان شهید به‌ویژه علامه شهید مرتضی مطهری، اظهار داشت: قریب به یک‌سال‌واندی از دکتر سنگری تقاضا کردیم این مجلس تکریم را بپذیرند و ایشان نمی‌پذیرفت تا در نهایت با اصرار او را راضی کردیم و گفتیم این تکریم فقط تکریم شخص شما نیست، بلکه تکریم علم و ادب است. این‌ها کارهایی تمدنی است و نسل جوان و نوجوان در این مجالس می‌آیند و درس می‌گیرند و بهره می‌برند.

دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی گفت: خداوند را شاکرم که این نشست حکمت‌بنیان برگزار شد تا از اندیشمندی متفکر، ادیبی متخلق و فرزند دیار مقاومت تکریم شود.

وی افزود: دکتر سنگری بیش از نیم قرن در ترویج معارف اسلامی و عاشوراپژوهی تلاش کردند و مداحان و ذاکران کشور به‌ویژه استان خوزستان از آثار ادبی ایشان بهره برده‌اند. فرماندهان و رزمندگان جبهه و جنگ از دانش او درس می‌گرفتند. ایشان از پیش از انقلاب یک شخصیت فعال فرهنگی بوده و با گروه منصورون نیز ارتباط داشته است.

خسروپناه ادامه داد: دکتر سنگری معلم و مدرس آموزش‌وپرورش و دانشگاه های مختلف است. او مولف کتب درسی زبان و ادبیات فارسی و همینطور فعال مطبوعاتی است. او مولف ده‌ها کتاب است و عاشوراپژوهی و تبیین‌گر ادبیات انقلاب و ادبیات پایداری است و در راس همه کارنامه ارزشمند ایشان، ولایت‌مداری دکتر سنگری است. 

وی با بیان اینکه سوال مهمی که مطرح است این است که چه اتفاقی می‌افتد که استاد سنگری شکل می‌گیرد؛ اظهار کرد: 3 عامل مهم در ساخت هویت و شخصیت استاد سنگری موثر بوده و این 3 عامل می‌تواند برای همه ما نقش‌آفرین باشد.

دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه تربیت خانوادگی اصل و اساس است؛ تصریح کرد: عامل اول تربیت خانوادگی است. او انسانی است که بر سر سفره پدر و مادری متدین که حلال و حرام را رعایت می‌کرده‌اند بزرگ شده است و با عالمان زمانه خود ارتباط داشته است.

خسروپناه ادامه داد: عامل دوم تعالی مسجدی است. دکتر سنگری اهل مسجد بود و در مسجد رشد کرد. هم خودش در مسجد رشد و تعالی پیدا کرد و هم تعالی‌بخش اهل مسجد بود.

وی افزود: عامل سوم فضیلت‌یافتگی در ساحت اخلاق و ادب است. ادب یک مفهوم بسیار متعالی است. ادب یک رزق متعالی و یک نعمت الهی است. فرق اخلاق و ادب در این است که اخلاق ملکات فضیلت‌محور درونی است، اما انسانی که این فضیلت درونی را در ظاهر هم بروز می‌دهد، این انسانِ با ادبی است.

خسروپناه خاطرنشان کرد: از نظر بنده، دکتر سنگری در آثار عاشوراپژوهی خود به یک پیام اساسی اشاره دارد و آن هم این است که فضایل اخلاقی، انسان را یار امام و رذایل اخلاقی، انسان را بار امام می‌کند.

وی گفت: همسر بزرگوار استاد سنگری وصف خوبی درباره ایشان دارند و می‌گویند که او خوش‌خلق، گشاده‌رو و مثبت‌اندیش. کسی است که جهان را زیبا می‌بیند و به تحقیر دیگران نمی‌پردازد.

به گزارش تسنیم، رونمایی از آثار این نویسنده کشوری و تجلیل از وی از دیگر بخش های ایین نکوداشت محمدرضا سنگری بود.

همچنین در حاشیه این آیین که با حضور حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد،‌ نمایشگاهی از آثار تالیفی این مولف و استاد برجسته ادبیات کشور بر پا شد.

دکتر محمدرضا سنگری در اولین روز آبان 1333 هجری شمسی در خانواده ای اهل دین، ادب و معرفت در دزفول دیده به جهان گشود. وی تمام دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و بسیاری از سال های پس از آن را در دزفول گذراند و از مبارزان جوان پیش از انقلاب و رزمنده و مبلغ موثر سال های دفاع مقدس است.

سنگری، پس از پایان تحصیل در مقطع کاردانی در سال 1354 به عنوان معلم ادبیات به استخدام آموزش پرورش درآمد و پس از آن در سال 1373 با گذراندن مراتب عالی علمی موفق به اخذ درجه دکتری در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد.

دکتر سنگری یکی از پژوهشگران عاشورایی برجسته کشور است که سوابقی نظیر عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، عضو شورای نویسندگان کتاب مطالعات اجتماعی، مدیر دفتر هنر و ادبیات عاشورایی حوزه هنری، عضو گروه ادبیات انقلاب اسلامی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عضو شورای بررسی متون پژوهشگاه علوم انسانی و دبیر علمی کتاب سال عاشورا را دارد.

عضو شورای مشاوران تربیتی سازمان پژوهش و برنامه ریزی، عضو شورای فرهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، عضو گروه پژوهشی ادبیات پژوهشگاه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، عضو هیات مدیره کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، رئیس شورای علمی بنیاد دعبل خزاعی، عضو هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دبیر علمی جشنواره شعر غدیر بنیاد بین المللی غدیر، دبیر علمی کتاب ربع قرن دفاع مقدس، دبیر علمی جشنواره کتاب سال دفاع مقدس، عضو هیات امنای بسیج هنرمندان کشور و داور 10ها جشنواره و سوگواره شعر، داستان، تحقیق، پژوهش و مقاله نگاری نیز از دیگر سوابق اجرایی وی هستند.

این پژوهشگر برجسته، مولف بیش از 100 عنوان کتاب از جمله نظیر سوگ سرخ، سرچشمه امید، در قلمرو راز، نافله باغ، ادبیات معاصر، جاده سجاده و روزنه‌ای به دنیای نوجوانی است. وی همچنین در تألیف 30 جلد کتاب درسی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و کتاب‌های راهنمای معلم مشارکت داشته است.

انتهای پیام/735/.